Overboekt in Alba Iulia

Hallo!

Het schrijven van verslagen schiet er soms wat over, dus even denken waar ik gebleven was....

Zondag 4 augustus. Die dag was er een AIESEC-activiteit, global village. Een presentatie in het shopping centrum waar alle trainees - behalve ik, omdat niemand mij iets gezegd/gevraagd had - hun land mochten voorstellen. In een paar uur tijd maakten we een virtuele reis door Taiwan, China, Hong Kong, Pakistan, Tsjechië en Italië. De meeste hadden ook iets gekookt en iedereen had een vlag bij en andere attributen en foto's uit hun land. Interessant en ook lekker! Uiteraard werd de (warme) dag afgesloten met een pintje en een etentje.

Woensdag 7 augustus was er de wekelijkse AIESEC-meeting. Dit keer geen saaie bedoening, maar een kookavond. Omdat de keuken wat aan de kleine kant was en ik vorige keer al had gekookt, was het voor mij een ontspannende avond. Gezellig babbelen en we speelden hints waarbij we de meeste gekke woorden moesten uitbeelden, zoals katalysator en blasfemie. Als alle meetingen zo waren, dan zou ik elke week gaan ;)

Zaterdag 10 augustus, opnieuw een AIESEC-activiteit. Dit keer een sportdag, helemaal mijn ding ;) We begonnen met een partijtje volleybal zonder regels, het kon niet onprofessioneler. Het duurde niet lang of ik ruilde het sportveld in voor het zwembad (de activiteit ging door in een groot complex, met buitenzwembad waar de hele stad het weekend doorbrengt. Daarom noemen ze dat dan ook het weekend-complex, denk ik). Inmiddels was het al over 7 uur, dus lang heb ik het niet volgehouden in het zwembad, maar het deed wel goed. Zoals alle AIESEC-activiteiten werd ook deze activiteit afgesloten met een biertje en eten.
Op de terugweg naar huis mocht ik kennismaken met de "strenge" Roemeense alcoholcontroles. Samen met een aantal andere AIESEC'ers kreeg ik een lift van Hermina, een oud-lid van AIESEC. Toen de agent ons stopte en Hermina haar raampje opendraaide, zei de agent heel droogjes: "Ah, mevrouw. Rijd maar door, hoor. Meestal zijn het alleen de mannen die drinken." Jaja, de politie uw vriend, ook in Roemenië. :)

Maandag 12 augustus, het afscheidsetentje van Zaneta, een meisje uit Tsjechië. Die avond brachten we een bezoekje aan de Chinees. De uitdaging van de avond was het eten met stokjes. Geen probleem voor de Taiwanezen, wel voor Zaneta. Eerst oefende ze om haar servet op te pakken met haar stokjes. Toen ze dat eindelijk onder de knie had, was er geen eten meer waar ze op kon oefenen. Dit keer maakte ik het niet laat en was ik de eerste om afscheid te nemen.

Woensdag 14 augustus. Dit keer geen AIESEC-activiteit, maar een Bungalow-activiteit. Om 16u werd de barbecue aangestoken en hoewel we officieel nog wel moesten werken, stond ook het bier al koud. We hadden dan wel de goedkeuring van "den grote baas", toch hielden de meesten het rustig... in het begin! Met de overblijvers bouwden we een feestje in echte Bungalow-stijl (lees: veel alcohol).

Op vrijdag 16 augustus had ik een vrije dag, aangezien ik de 15e heb gewerkt (jaja, er wordt nog steeeds gewerkt). Tijd om eens een bezoekje te brengen aan Alba Iulia. Ik dacht dat ik dit keer alles perfect geregeld had. Aangekomen in Alba Iulia bleek het hotel, mijn boeking niet ontvangen te hebben en ze waren helemaal volzet. Gelukkig vonden ze een ander hotel voor mij, dus kon mijn vakantie beginnen. En nu kan ik ook eens een klachtenbrief schrijven zoals onze klanten dat doen. Ben stiekem ook benieuwd hoe de concurrentie omgaat met klachten ;) Misschien leer ik er nog wat van.

Zaterdag was het tijd om de stad te verkennen, zonder kaart... Maar ik ben niet verloren gelopen. Na eerst een aantal kerken bezocht te hebben, bezocht ik het kasteel, dat meer op een labyrinth leek, zodat ik er de hele namiddag heb doorgebracht. In de avond, ontdekte ik dat er een hondenshow in dat kasteel was. Daar heb ik dan nog een aantal uur doorgebracht. Eerst heb ik een hele tijd naar de proeven van de boxers gekeken, totdat ik doorhad dat alles was opgedeeld per ras. Uiteindelijk vond ik ook waar de proeven voor de herdershonden waren. Daar heb ik toch wel een behoorlijk lange tijd doorgebracht, vooral omdat er ook puppy's waren ;).

Deze ochtend ben ik vertrokken richting Tg. Mures. Ik had mijn busticket netjes uitgeprint (!), durfde de buschauffeur mij nog te vertellen dat het niet in orde was. Gelukkig mocht ik toch nog mee en ik mocht zelfs helemaal vooraan naast de chauffeur zitten. Het was meer een kwestie van moeten, want er was idd plaatsgebrek. Mij een zorg, ik heb alles goed gezien onderweg ;) Kortom, weer een geslaagde trip die ik aan mijn lijstje kan toevoegen. Op naar de volgende!

Groetjes,
Leen