Suceava, de stad van kloosters en gypsies

Hoi hoi!

Na twee weekends van verveling, besloot ik vorig weekend (22-24 juni) een nieuwe stad en regio te gaan ontdekken. Ik was maandag namelijk vrij ivm het Orthodoxe Pinksteren, dus mocht de afstand iets groter zijn. Na een kort onderzoekje op het internet, plande ik een trip naar de stad Suceava, in de regio Moldavië (het noorden).

Alleen al over de 6-uur durende busreis zou ik een verslag kunnen schrijven. Vanuit Targu-Mures gaat er slechts één bus per dag naar Suceava, dus dat deze bus lichtjes overbevolkt was, hoeft jullie niet te verbazen. Hoe verder weg van Transilvanië, hoe armer de bevolking. Bij gebrek aan snelwegen, passeren we door elk dorpje dat op de weg naar Suceava ligt, waar de meest bizarre mensen op stappen en vaak niet de meest frisse mensen. Zo stapte er twee vrouwtjes op met 4 jutte zakken en hoop andere kleine tasjes, god mag weten wat er in zat. Ja, het was een bewogen busrit die toch een indruk achterliet die ik nog nooit gehad heb tot nu toe. Gelukkig maakte het uitzicht veel goed.

Zaterdagavond werd een rustige avond, slechts een korte avondwandeling om toch met een frisse kop te gaan slapen.

Op zondag had ik geen tijd te verliezen want ik had slechts één dag om de hele stad te zien. Ik begon met het klooster Zamca, een bizarre plaats. Een klooster omwald door een gigantische muur en compleet verlaten. Daarvoor twee kleine kerkjes, die uitpuilden van de mensen. Mensen netjes opgekleed, die recht stonden of op een bankje in de tuin van de kerk zaten, kinderen die in de tuin van de kerk speelden en rondliepen. Een apart concept van "naar de kerk gaan", maar in Roemenië zijn - in tegenstelling tot België - de kerken wel goed gevuld, ook door jonge mensen.

Daarna trok ik naar het centrale plein van de stad voor een middagmaal en daarna bracht een bezoek aan een tweede klooster. De regio van Suceava is namelijk bekend om zijn vele geschilderde kloosters. Dit klooster puilde uit van de mensen, die zaten te picknicken in de tuin van het klooster. Naar de klederdracht te oordelen, waren de meeste Roma's.
Vervolgens begon ik aan mijn klim naar het kasteel van Suceava, gelukkig in de schaduw van de bomen. Op de top bezocht ik eerst het openlucht museum, te vergelijken met Bokrijk, één van de highlights van mijn uitstap. Na wat zoeken vond ik ook het "kasteel", wat slechts een hoop stenen bleek te zijn. Het feit dat het in de steigers stond waardoor de helft van het kasteel niet te bezichtigen was, was een tegenvaller.

De laatste bezienswaardigheid was een derde klooster en het oudste klooster van de stad. Dat ik daar aankwam in een minishortje en topje zonder mouwen, gaf mij toch een ongemakkelijk gevoel, maar voor de ruimdenkende monniken van het klooster was dit geen probleem en meteen werden de aanwezige Engelssprekende collega's gemobiliseerd om mij de nodige uitleg te verschaffen.

Maandagochtend vertrok ik terug naar Targu Mures en kon ik me voorbereiden op een nieuwe werkweek. De drukte gaat een beetje op en neer. De voorbije week was het niet zo druk, terwijl het de week daarvoor beduidend drukker was. Mijn collega Atilla zorgt nog steeds voor het nodige entertainment door zijn flaters. Dus druk of niet, de sfeer zit er in.

Dit weekend was opnieuw rustig en neigde eerder naar de saaie kant. Zaterdagavond (gister) wilde ik toch even weg en ben ik met Ashaa, een trainee uit Pakistan, een pizza gaan eten. Hoewel ik eigenlijk al gegeten had smaakte het toch en ook een ijsje kon er achteraf nog bij (met moeite). Geen stevig feestje, waar ik stiekem al een paar weken naar uitkijk, maar toch een gezellige avond.

Hopelijk komt dat feestje dan volgend weekend. Ik houd jullie op de hoogte!

Groetjes,
Leen